Ο Κόσμος του Επενδυτή στον..... άγριο κόσμο του ΔΟΑΤΑΠ

Με την ευκαιρία της δημοσίευσης στο φύλλο 242 της εφημερίδας του Κόσμου του Επενδυτή του άρθρου του δημοσιογράφου κου Φάνη Καλαντζή περί ΤΕΙ (σελίδα 43) συνειδητοποίησα ότι είναι καιρός ποια να ομολογήσουμε ανοιχτά την αποτυχία όλων των συλλογικών οργάνων των πτυχιούχων ΤΕΙ (ΕΕΤΕΜ ….. που όντως είναι μονοκομματική και ανέμελη), των κομματικών παρατάξεων του κλάδου μας και των ίδιων των Μηχανικών ΤΕΙ με την παροιμιώδη αδιαφορία τους στο να περάσουν στην κοινωνία το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κάτοχοι πτυχίου ΤΕΙ στο σύνολο του.

Έτσι, παρά την φιλότιμη προσπάθεια του δημοσιογράφου για αντικειμενική ενημέρωση, είναι εμφανές οτι κανείς από τις πηγές της στον χώρο μας δεν του έδωσε την πλήρη διάσταση του προβλήματος.

Ενός προβλήματος που απειλεί την ίδια την ύπαρξη μας αφού ο κλάδος αντιπροσωπεύεται από έναν σύλλογο επαγγελματιών που ούτε Επαγγελματικά αλλά ούτε και ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ δικαιώματα έχει. Και ας έχουμε όλοι πτυχίο κρατικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Ανώτατου πιά. Και ας υπάρχει νόμος που ορίζει το 1985 ως χρονιά έκδοσης των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.

Θα πρέπει λοιπόν, όλοι όσοι εμείς έχουμε διαλέξει να μας αντιπροσωπεύουν, να συσπειρώσουν τους Μηχανικούς ΤΕ και να αναθεωρήσουν τις μίζερες αμυντικές πρακτικές, που όπως καταγράφει η δημοσιογράφος έχουν την ρίζα τους στην ίδρυση της ΕΕΤΕΜ το 1945 με νομοθετικό ορίζοντα το 1930, και να βγουν μπροστά διεκδικώντας τα δικαιώματα μας στο σύνολό τους με την σύγχρονη Ευρωπαϊκή προοπτική του 2008 και πέρα. Είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο και να απομονωθούν οι του ΤΕΕ συνάδελφοι μας που μονίμως επενδύουν στο αρχαιότερο σπόρ των Ελλήνων, τον ΔΙΧΑΣΜΟ και μάλιστα σε ιστορικό βάθος 77 χρόνων όπως καταγράφει η δημοσιογράφος.

Όσο για την Μπανανία που περιγράφει ο εν λόγω δημοσιογράφος ίσως θα πρέπει να ρωτήσει κάποιον συνάδελφο ελεύθερο επαγγελματία που σε κάθε επαγγελματική του δραστηριότητα αναπολεί νοσταλγικά το ιδεατό αυτό κράτος παράδεισο σε σχέση με τον παρόντα κράτος ΒΟΘΡΟ που ζούμε κάθε ημέρα.

Επιστρέφοντας στο συγκεκριμένο άρθρο του κου Καλαντζή έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1-Ο συνάδελφος μηχανικός μέλος της επιτροπής κρίσεων τίτλων σπουδών του ΔΟΑΤΑΠ, όπως το καταγράφει ο δημοσιογράφος, υποστήριξε και πέτυχε να περάσει για τα μάστερ των ΤΕΙ ότι « … τα «μαστερ» αυτά θα αναβαθμίσουν τους αποφοίτους των ΤΕΙ έναντι των πτυχιούχων των πολυτεχνικών σχολών, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην ισχύουσα εκπαιδευτική πραγματικότητα.».
Άρα για τον ΔΟΑΤΑΠ, αφού η σχετική απόφαση υιοθετήθηκε σαν επίσημη γραμμή του, δεν μπαίνει θέμα να έχουμε καλύτερους και περισσότερους επιστήμονες στην χώρα με τον αντίστοιχο εκσυγχρονισμό και κοινωνικό όφελος, αλλά να μην διαταραχθεί το παρόν καθεστώς που χρονολογείται από το σωτήριο έτος 1930 υπέρ των νυν και μελλοντικών μελών ΤΕΕ. Άρα πρέπει να γνωρίζουν οι Έλληνες που σπουδάζουν τι ενοχλεί και τι όχι το ΤΕΕ για να κανονίζουν την ζωή τους ανάλογα.

2- Η απόφαση αυτή του ΔΟΑΤΑΠ αποδεικνύει ότι οι απόφοιτοι ΤΕΙ δεν ελέγχονται με βάση την επιστημονική τους κατάρτιση όπως θεσμικά οφείλει να κάνει ο ΔΟΑΤΑΠ, αλλά σε συντεχνιακή βάση κατά τα συμφέροντα των ανταγωνιστών τους,

3-Επίσης το επίσημο ΔΟΑΤΑΠ, ως κρατική υπηρεσία, με την απόφαση αυτή είναι υπόλογο στον Ελληνικό λαό πως επιτρέπει σε μία επαγγελματική ομάδα (των μελών του ΤΕΕ) να κατοχυρώνει ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ Ελλήνων επιστημόνων με πτυχίο ΤΕΙ παραβιάζοντας το Σύνταγμα. Θα μου πείτε βέβαια τώρα ποιο Σύνταγμα εδώ γίνεται χαμός κάθε μέρα αλλά δεν είναι δυνατόν θεσμικό όργανο της πολιτείας να αποφασίζει ότι κάποια μερίδα πολιτών (οι κάτοχοι πτυχίου ΤΕΙ) χρωστάει σε κάποια άλλη (αυτή των νυν και μελλοντικών μελών ΤΕΕ). Κατά το Σύνταγμα μόνο στην πατρίδα χρωστάμε όλοι αφού έναντι του νόμου είμαστε όλοι ίσοι (λέμε τώρα για να περνάει η ώρα…),

4-Πρέπει να μας εξηγήσει ο μηχανικός του ΔΟΑΤΑΠ πως αντιλαμβάνεται την πάγια θέση του ΤΕΕ ότι διαφορετικά χρόνια σπουδων δεν είναι δυνατόν να οδηγούν σε ίδια επαγγελματικά δικαιώματα στην περίπτωση των μάστερ των ΤΕΙ. Γιατί όπως είναι ορατό τα χρόνια σπουδων γι’ αυτούς μετράνε ένα-ένα ενω με την συγκεκριμμένη απόφαση του ΔΟΑΤΑΠ για τους Μηχανικούς ΤΕΙ μάθαμε την αριθμητική του δύο ίσον μηδέν. Δύο μέτρα και δύο σταθμά θα μου πείτε. Τότε δεν έχουμε «ισότης» κατά τον λαϊκό βάρδο και δεν τους χρειαζόμαστε τους 301. Και επειδή σαν Έλληνες φέρνουμε όλοι λίγο του Ζορμπά τους αφιερώνω ένα τραγούδι με ιστορία 100 χρόνια κοντά. Εύχομαι να είναι προφητικό. Άλλωστε ράτσα που αντιστεκόμαστε είμαστε. Γι’ αυτό υπάρχουμε τόσες χιλιάδες χρόνια. Λέει λοιπόν το τραγούδι: «Μια μέρα θα το γράψει η ιστορία πως έδιωξαν απο την Αθήνα τα θηρία, πως έδιωξαν βασιλείς και βουλευτάδες, τους ΨΕΥΤΑΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ.......»,

5-Το ΔΟΑΤΑΠ δεν είναι μόνο του. Είναι κρατική Υπηρεσία ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΗ από το ΥΠΕΘ. Έτσι θα πρέπει να μας εξηγήσουν από το Υπουργείο αυτό πως αντιλαμβάνονται τον όρο εποπτεύω. Γιατί, εάν εποπτεύω σημαίνει παίρνω που και που κανένα τηλέφωνο για να δω εάν άνοιξε σήμερα το μαγαζί, καλά κάνουν οι του ΔΟΑΤΑΠ και αυθαιρετούν όπως αυθαιρετούν και εμείς να ψάξουμε ποιος τους ΕΛΕΓΧΕΙ. Αλλά εάν δεν έχουν έτσι τα πράγματα θα πρέπει να μας εξηγήσει η Υπουργός Παιδείας, εγγυήτρια της εφαρμογής των Συνταγματικών δικαιωμάτων των Ελλήνων, όλων των Ελλήνων (και των αποφοίτων ΤΕΙ συμπεριλαμβανομένων) πως επιτρέπει σε κρατική υπηρεσία να κάνει διακρίσεις και να ταξινομεί κατόχους ιδίων τίτλων σπουδών μάστερ (τελικός τίτλος σημειωτέον) σε διαφορετική κατηγορία κάθε φορά και όχι με βάση την επιστημονική κατάρτιση του κατόχου του (βασικός σκοπός της ύπαρξης του ΔΟΑΤΑΠ) αλλά με βάση τον προγενέστερο του μάστερ τίτλο. Και εάν η κτήση του Μαστερ θα μου πείτε αποδεικνύει ότι ο κάτοχος του είναι επιστημονικά επαρκής με ποιοίο δικαίωμα και για ποίο λόγο οι άθλιοι της επιτροπής κρίσεων παραγράφουν (εξαφανίζουν δηλαδή) ένα πραγματικά μεγάλο και παραγωγικό μέρος της ζωής του κατόχου του κοιτάζοντας ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΚΟ τίτλο σπουδών; Μήπως, λέω μήπως είναι και κοινωνικά επικίνδυνο; Θα μου πείτε ότι τώρα κινδυνολογώ αλλά για σκεφτήτε το για λίγο. Με αυτήν την λογική ο φτωχός πρέπει να μείνει φτωχός και ο πλούσιος να μείνει πλούσιος. Καμμία απολύτως πρόοδος δεν επιτρέπει αυτή η λογική που το μόνο που προάγει είναι την διατήρηση των ταξικών διακρίσεων. Και εάν κάτι δεν εξελίσεται, δεν βελτιώνεται, δεν παράγει τότε τελικά πεθαίνει (οχι δεν έχω μάστερ).

6-ρωτάω το ΔΟΑΤΑΠ και τον εγγυητή της εφαρμογής των δικαιωμάτων μου το ΥΠΕΘ για να μάθω: όταν απόφοιτος Εκπαιδευτικού Ιδρύματος του εξωτερικού προσέρχεται στο ΔΟΑΤΑΠ με τίτλο σπουδών Ναυπηγού με αποκλειστικό γνωστικό αντικείμενο το κτίσιμο πλοίων (σχεδιασμός και κατασκευή λαμαρινοδουλείας δηλαδή) γιατί μετά την ισοτίμηση που παίρνει από το εν λόγω ίδρυμα το ΤΕΕ τον γράφει στα μητρώα του ως Ναυπηγό Μηχανολόγο Μηχανικό δίνοντας του επαγγελματικά δικαιώματα σε αντικείμενα τα οποία ποτέ δεν διδάχθηκε όπως παραδείγματος χάριν απεριόριστο δικαίωμα υπογραφής ηλεκτρολογικών ισχύος; Γιατί οι κάτοχοι τέτοιων τίτλων σπουδών να έχουν «κληρονομικό δικαίω» την δυνατότητα αυτή και όχι ένας Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΤΕΙ που στο κατά κάτω της γραφής το αντικείμενο αυτό αποτελεί αποκλειστικό γνωστικό αντικείμενο των σπουδών του επί τέσσερα συναπτά έτη που έλεγαν και οι παλαιότεροι; Εάν δε το γεγονός αυτό το δούμε από την σκοπιά του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού ΤΕΙ που δουλεύει στην ΔΕΗ και κρατάει ολόκληρους σταθμούς παραγωγής έχοντας καθημερινά πολλά Μεγαβάτ στα χέρια του χωρίς να μπορεί να υπογράψει ένα κωλο εργοστασιάκι το θέμα χάνει τις τραγικές διαστάσεις και αποτελεί κωμωδία με πρώτους γελοίους τους Έλληνες πολιτικούς. Και τους 301 απο αυτούς (όχι δεν είμαι Ηλεκτρολόγος),

7-Επι του ιδίου θέματος ξαναρωτάω γιατί οι Αρχιτέκτονες Μηχανικοί της ημεδαπής έχουν δικαίωμα υπογραφής Ηλεκτρολογικών μελετών έχοντας ένα (ναι ένα μόνο μάθημα ηλεκτρολογίας στο πρόγραμμα σπουδών τους) και όχι οι Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί ΤΕΙ που το θέμα της ηλεκτρικής ισχύος είναι αποκλειστικό γνωστικό αντικείμενο των σπουδών τους. Όλων των σπουδών τους; Επί τέσσερα συναπτά έτη όπως προανέφερα. Βέβαια στις δηλώσεις του ο κος Αλαβάνος (όχι ο ΣΥΡΙΖΑ παιδιά, ο άλλος ο Πρόεδρος του ΤΕΕ) μας λέει ότι στα Πανεπιστήμια γίνεται διδασκαλία σε βάθος. Χαίρε βάθος αμέτρητον. Κύριε Αλαβάνο μου, να με συγχωρήτε, εγώ μέχρι σήμερα ήξερα μονο για αφρόψαρα. Για μαθήματα του αφρού πρώτη φορά ακούω. Καλά είναι απίστευτο τι μαθαίνει κανείς όταν ακούει πανεπιστήμονες.

8-Τώρα εάν μου περάσει τώρα απο το μυαλό ότι οι πρακτικές του Ελληνικού κράτους που διαβάσατε παραπάνω είναι εθνική μειοδοσία έχω άδικο; Πως αλλοιώς λέγετε το χαμήλωμα των δικών μας πτυχίων Α-ΤΕΙ κατα παράβαση νόμων και Συντάγματος και το ψήλωμα των ισοτίμων τους της αλλοδαπής παρά τις αποφάσεις περί ισοτιμίας τους απο τα αρμόδια όργανα της πολιτείας; «Στην φοιτητριούλα θα σε καταγγείλω πονηρέ πολιτευτή....» (εντός ολίγου άρθρο περί επαγγελματικών δικαιωμάτων που θα σας φύγει ο τάκος)

9-Συνεχίζοντας το ίδιο θέμα, στο σημερινό κράτος βόθρο που ζούμε το ΤΕΕ βάσει νόμου έχει την υποχρέωση να κατατάσσει τα μέλη του σε συγκεκριμένες ειδικότητες ανάλογα το γνωστικό αντίκειμενο του κάθε ένα ξεχωριστά. Δηλαδή ανάλογα των προσόντων του. Ελέγχει κανένα μέλος της διοικητικής βαθμίδας του κράτους βόθρου που σήμερα το λέμε Ελλάδα πως κατατάσσονται στο ΤΕΕ οι κάτοχοι εξωτικών τίτλων σπουδών που μας προέκυψαν από την διάλυση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και των δορυφόρων της μετά την ισοτιμία των τίτλων σπουδών που έλαβαν από το ΔΟΑΤΑΠ; Πως μηχανικοί με ειδικότητα πχ σε συσκευές ιατρικών μηχανημάτων μας προέκυψαν Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί με απεριόριστα επαγγελματικά δικαιώματα σε γνωστικά αντικείμενα (ναι πληθυντικός γιατί είναι πολλά) που ΠΟΤΕ δεν έχουν διδαχθεί; Υπάρχει νομοθεσία με βάση την οποία πρέπει να γίνεται η καταταξή τους στα Μητρώα ΤΕΕ; Γιατι δεν τηρείτε; Ποιος, ρωτάω, ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΕΙ; Και επειδή μάλλον κανείς δεν μπορεί να απαντήσει ας μαντέψω…. ΜΑ ΑΥΤΟΙ ΕΠΟΠΤΕΥΟΝΤΑΙ. Ζήτω το κράτος θεατής, και μάλιστα χούλιγκαν.

10-Με ευχάριστη έκπληξη είδαμε ότι η ΕΕΤΕΜ σκληραίνει την στάση της. Περίεργο. Εμείς που είμαστε του χώρου δεν παρατηρήσαμε κάτι. Πάντως έτσι όπως το περιγράφει ο δημοσιογράφος σαν πολυμερισμός μου φέρνει. Ενώ γίνεται μέσα τίποτα δεν φαίνεται απ’ έξω. Εξώθερμες αντιδράσεις χρειάζεται ο χώρος παιδιά, εξώθερμες. Πάντως εάν το αποφάσισαν, οπως και να έχει, μπράβο τους. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

11-Συγχαίρω το υποσυνείδητο του δημοσιογράφου που επηρεασμένος από την αθλιότητα που διαπίστωσε στο ΔΟΑΤΑΠ έγραψε τον Μηχανικό με μικρό μ όσο ακριβώς και το ηθικό ανάστημα του ανθρώπου που είδε να αποτυπώνεται στο κείμενο της απόφασης του εν λόγω Ιδρύματος.

Κλείνοντας, επειδή μετά τα 25 χρόνια που επιχειρώ σαν ελεύθερος επαγγελματίας χωρίς επαγγελματικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με τα παιδιά μου ανασφάλιστα προς το παρόν, συνάντησα πολλούς κρατικούς λειτουργούς οι οποίοι με τη δράση τους βοηθούν να στηθεί και να λειτουργεί το κράτος βόθρος του παρόντος σε επόμενο άρθρο μου έχω σκοπό να τους αναφέρω ονομαστικά. Αυτό ισχύει τόσο για τους διοικητικούς υπαλλήλους και νομικούς όσο και για τους δικαστές που ενυπόγραφα και με βαριεστημένη υπαλληλική διάθεση, λυγίζοντας εμπρός στον δυνατό, αγνοώντας τον αδύνατο, χωρίς να ερευνήσουν το δίκαιο ή όχι του αιτήματος του, δεν εκπλήρωσαν τον θεσμικό τους ρόλο που τους έχει ανατεθεί από τα Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.

Αν μη τι άλλο το οφείλω στην οικογένεια μου για το συνεχές κοινωνικό έλλειμμα που ζει εξ αιτίας τους, σ’ εμένα που μονομερώς τόσα χρόνια φέρω το βάρος της προστασίας της οικογένειας μου με το κράτος να είναι πάντα απών, στα ανασφάλιστα παιδιά μου, στους συναδέλφους μου και τα άθλια χαρτιά απορίας που χρειάστηκαν όταν είχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα υγείας στην οικογένεια τους και στους σπουδαστές των σχολών ΑΣΥΘ και ΑΣΥΑ που στις 16/12/1960 στην πορεία διαμαρτυρίας από την Θεσ/νικη στην Αθήνα, με τα ίδια ακριβώς αιτήματα όπως και τα δικα μας σήμερα (δηλαδή πρόοδος μηδέν επι 47 χρόνια = το σύστημα ήδη αργοπεθαίνει όπως σας εξήγησα παραπάνω), ένοιωσαν στο πετσί τους το κράτος του ΤΕΕ με το υποχρεωτικο χειμερινό μπανιο μετα συνοδείας ξύλου της τότε Χωροφυλακής στη παραλία Ασπροπύργου. Εάν δε έστω και ένας αμφισβητήσει το ξύλο επειδή είναι παλιό το θέμα σας δηλώνω προκαταβολικά ότι είναι αδύνατον για κάποιον να ερθει με τα πόδια απο την Θεσ/νικη στην Αθήνα χειμώνα με συγκεκριμένα αιτήματα και τελικά, αντί να διαδηλώσει στο κέντρο, να κάνει οικειοθελώς χειμερινό μπάνιο ντυμένος στον Ασπρόπυργο.