Η γνώμη μου για την απόφαση 2028/2006 του Αρείου Πάγου
Προφανώς φίλοι μου γνωρίζετε ότι κριτική σε δικαστική απόφαση, και μάλιστα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, δεν είναι πρέπον να γίνεται.
Μπορούμε όμως να κάνουμε εκτίμηση της απόφασης του δικαστή και να αντιπαραβάλουμε το σκεπτικό του στα θέματα που μας απασχολούν.
Έτσι, θα πρέπει να έχετε υπ΄όψη σας, ότι οι δικαστικές αποφάσεις χωρίζονται σε δύο μέρη.
Πρώτο είναι το ειδικό μέρος όπου αναπτύσσεται η ιδιαιτερότητα του προβλήματος το οποίο καλείται να λύσει ο δικαστής χρησιμοποιόντας όλους τους εμπλεκόμενους νόμους και δεύτερο το γενικό μέρος όπου αναφέρεται στις βασικές αρχές δικαίου, την πηγή του δικαίου δηλαδή, η ικανοποίηση των οποίων οδηγούν εκ του ασφαλούς τους δικαστές στην απόφαση που κάθε φορά παίρνουν.
Αν αρχίσουμε με το ειδικό μέρος της εν λόγω απόφασης θα δούμε ότι στην ουσία πρόκειται για μια προσφυγή Μηχανικών ΤΕΙ οι οποίοι επιχείρησαν με την παρούσα τεχνική νομοθεσία, εμπλέκοντας το νομικό, το νόμιμο με το επιθυμητό και το λογικό, να μεταπηδήσουν απο το παρόν καθεστώς των ΤΕΙ σε αυτό των ΑΕΙ. Και βέβαια μπορεί όλα αυτά να ξεχυλίζουν απο την αδικία που υφιστάμεθα τόσα χρόνια αλλά με τίποτα δεν μπορούν να πείσουν τον δικαστή για το δίκαιο του αιτήματος τους. Και αυτό ακριβώς έγινε. Η προσφυγή τους απερρίφθει ακριβώς γιατί με όσα επικαλέσθηκαν δεν ήταν δυνατόν να σχηματίσουν μια ισχυρή νομική βάση. Με άλλα λόγια όταν οι δικαστές διάβασαν το αίτημα τους δεν τους γέμισε το μάτι για δίκαιο. Για τον λόγο αυτό είμαστε εδώ που είμαστε και όλοι μας διαβάζουμε την δυσμενή για τον κλάδο απόφαση αυτή έτσι όπως εκδόθηκε.
Πάμε τώρα στο ειδικό μέρος της δικής μας προσφυγής για να δούμε τι ζητάμε εμείς. Η περίπτωση μας λοιπόν έχει να κάνει με μία απόρριψη αίτησης των αποφοίτων Fachhochshule (FH) περί αναγνώρισης τους ως κατόχους πτυχίου ΑΕΙ απο το ΔΙΚΑΤΣΑ, την επιβεβαίωση της απόρριψης του ΔΙΚΑΤΣΑ απο το ΣτΕ, και μάλιστα δύο φορές παρακαλώ, όπως και την αναγνώριση του πτυχίου των Fachhochshule (FH) απο την αρμόδια Επιστημονική επιτροπή του ΙΤΕ σαν ισότιμο με αυτό των ΤΕΙ. Και όλα αυτά μεταξύ 1992 και 1993. Να τονίσω δε ότι απο το ιστορικό αυτό αποδεικνύεται ότι τα ΤΕΙ δεν είχαν καμμία ανάμιξη στην μέχρι τότε κατάσταση. Ότι παίχτηκε τότε παίχτηκε στο τρίγωνο Fachhochshule (FH)-ΔΙΚΑΤΣΑ-ΤΕΕ. Έτσι λοιπόν ερχόμαστε μέχρι το 2003, δέκα χρόνια μετά, με την απόφαση αυτή του ΙΤΕ εν ισχύ, και βρίσκουμε τους αποφοίτους Fachhochshule (FH) να είναι ήδη μέλη ΤΕΕ (με τα δικαιώματα των Διπλωματούχων αυτή την φορα), χωρίς να έχουν αποκτήσει κανένα άλλο πρόσθετο προσόν. Και τι εννοώ με αυτό; Ότι έγιναν μέλη ΤΕΕ χωρίς καμμία συμπληρωματική κρίση αλλά με εφαρμογή νόμου μόνο (το ΠΔ 165/2000), αποκτώντας όλα τα δικαιώματα του Διπλωματούχου Μηχανικού, που είναι ακριβώς τα ίδια τεκμήρια που το 1993 η αρμόδια Επιστημονική επιτροπή του ΙΤΕ έκρινε ότι τα πτυχία τους είναι ισοτιμία με αυτά των τότε Ανώτερων ΤΕΙ και ΚΑΤΕΕ (λόγω των νόμων 1404/1983 & 1865/1989). Και προσέξτε παρακαλώ, μετά απο Επιστημονική κρίση έγινε ότι έγινε στο ΙΤΕ. Όπως ακριβώς επικαλείται ότι πρέπει να γίνονται οι αξιολογήσεις το ΤΕΕ. Και εμείς συμφωνούμε ξέρετε με τον επίσημο σύμβουλο της πολιτείας. Τι δηλαδή κόντρα στην επιστήμη θα πάμε επιστήμονες άνθρωποι; Όχι βέβαια. Να σημειωθεί δε εδώ ότι ούτε την προστασία του δημοσίου συμφέροντος μπορεί να επικαλεσθεί κάποιος γιατί τότε θα έπρεπε να αποδείξει ότι έσφαλαν προσέξτε πόσοι. Το Γερμανικό Δημόσιο, το VDI, το ΙΤΕ, όλοι οι Υπουργοί Παιδείας απο το 1993, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το ΣτΕ. Ερχόμαστε λοιπόν το 2003 όπου ανακαλύπτοντας αυτήν την ξεχασμένη απόφαση του ΙΤΕ καταλήγουμε στο δικαστή του ΣτΕ επικαλούμενοι ότι η ενδιάμεση άρνηση του ΤΕΕ να μας δεχθεί σαν ισότιμους των αποφοίτων Fachhochshule (FH) μέλη του παραβιάζει την αρχή της ισότητας και αποτελεί αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση εις βάρος μας. Και κρατάμε ότι το ΙΤΕ είναι υπηρεσία του ΥΠΕΘ. Έτσι, επειδή όλοι οι Υπουργοί Παιδείας (και πέρασαν πολλοί ξέρετε απο το 1993 που εκδόθηκε) εφάρμοσαν την απόφαση του περί ισοτιμίας Fachhochshule (FH) με ΤΕΙ ανεπιφύλακτα για πέρα του ευλόγου χρόνου, ενώ είχαν το ιεραρχικό δικαίωμα να την καταργήσουν ή να την τροποποιήσουν και δε το έκαναν, μας την παρέδωσαν ολόφρεσκια και ζωντανή να ισχύει σήμερα σαν να μην έχει περάσσει ούτε μια μέρα απο τότε που μπήκε σε ισχύ. Αυτό είναι το αντικειμενικά ορθό ειδικό μέρος που πρέπει να κρίνει ο δικαστής.
Και πάμε τώρα στο γενικό μέρος. Το κομμάτι εκείνο των δικαστικών αποφάσεων που είναι ο μπούσουλας, ο οδηγός, το φωτεινο εκείνο αστέρι που οδηγεί τους δικαστές στο να εκδίδουν δίκαιες αποφάσεις. Έτσι λοιπόν σας παραπέμπω στο προηγούμενο άρθρο μου για να το ξαναδιαβάσετε άλλη μία φορά προσέχοντας τα έντονα αυτή την φορά γράμματα. Και διαβάζοντας το να θυμάστε ότι η απόφαση αυτή είναι αρνητική για τον κλάδο και την ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ. Πιστεύω ότι όλοι σας την διαβάσατε αλλά δεν προσέξατε την λεπτομέρεια.
Πηγαίνετε. Πηγαίνετε. Επιστρέφετε μετά το κενό που έβαλα για να βρείτε την συνέχεια του κειμένου εύκολα.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Είδατε κάτι που να έχει σχέση με την υπόθεση μας;
Νομίζω ότι ναι. Σίγουρα την ώρα που διαβάσατε είδατε ότι ο δικαστής αποφασίζει υπέρ της τωρινής υπόθεσης μας σε μια άλλη υπόθεση με άλλο επίδικο θέμα χωρίς καν να τον ρωτήσουμε. Αυτό και εάν είναι ετεροχρονισμός. Πρωτού ρωτήσουμε μας απαντά και μάλιστα θετικά. Έτσι εμείς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε την επίσημη απάντηση του στην υπόθεση μας όποτε αυτή εκδοθεί.
Τώρα πιστεύω να σας έχω πείσει ότι έχουμε μέλλον.
Καλό μέλλον. Είτε εδώ ή στην Ευρώπη.
Και μόνοι μας.
Νομίζω συνάδελφοι ότι ήρθε η ώρα να σηκώσουμε την μούρη μας απο την λάσπη που την έχουν χώσει ο ξεφτιλες οι πολιτικοί μας.Ήρθε η ώρα να αναπνεύσουμε και εμείς ελελυθερα. Χωρίς το δυσβάσταχτο βάρος της καταπίεσης στο στήθος.
Γιατι φίλοι διπλωματούχοι την ζωή που ζήσαμε μέχρι τώρα την ζήσαμε στο σκοτάδι.
Δουλεύαμε εν κρυπτώ ανασφάλιστοι και χωρίς δικαιώματα. Αγωνιούσαμε για το λάθος. Το λάθος ήταν το σαράκι που μας έτρωγε. Και για να μην το κάνουμε μόνο μία επιλογή είχαμε. Να γινόμαστε κάθε μέρα και καλύτεροι. Την στιγμή μάλιστα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τα κυνηγητά που οργανωμένα και μεθοδικά μας έκανε το ΤΕΕ. Για την ανύπαρκτη δε ΕΕΤΕΜ ούτε λόγος. Τα διαβάσατε τα σχόλια των συναδέλφων μου πως αντιμετώπιζε τις καταστάσεις. Κομματικά, αναβλητικά, ράθυμα και ανοργάνωτα.
Έτσι δεν μένει τώρα παρα να σας αναγνωρίσω την θετική πλευρά της κατάστασης απαξίωσης που έχετε επιβάλλει στην Ελληνική κοινωνία εναντίον μας.
Μας αναγκάσατε να γίνουμε πολύ καλοί.
Μας αναγκάσατε να σταθούμε στα πόδια μας.
Μας αναγκάσατε να αποκτήσουμε αυτοπεποίθεση.
Θα διαπιστώσετε άλλωστε την πραγματική ποιότητα μας με τα ίδια σας τα μάτια όταν αρχίσουμε να έχουμε απεριόριστα επαγγελματικά δικαιώματα σαν και εσάς.
Όχι όπως τώρα που μας βαράτε με δεμένα χέρια. Δηλαδή χωρίς δικαιώματα και χλευασμούς ότι πάντα οι βοηθοί θα είμαστε;
Καιρός μας είναι να βγάλουμε ότι καλό έχει μαζευτεί μέσα μας. Παραγωγικά.
Και κάτι τελευταίο για τους συναδέλφους μου.
Μην κοιτάτε ευχαριστημένοι τον υπολογιστή.
Κανουμε αίτηση στο ΤΕΕ τώρα και σε άρνηση του προσφεύγουμε, έστω και ομαδικά, στο ΣτΕ.
Μαζεύουμε υπογραφές για να κάνουμε τον υπουργό, τον κάθε υπουργό, να μετρήσει το πολιτικό ειδικό βάρος μας.
Βρίσκουμε τους παλαιούς συμφοιτητές μας και τους δείχνουμε αυτή την σελίδα.
Μαζευόμαστε και οργανώνουμε την ώρα που θα βγούμε δυναμικά στην κοινωνία.
Τώρα είναι η ώρα των ΤΕΙ.
Την περιμέναμε τριάντα τόσα χρόνια τώρα.
Μην την χάσετε.
Μετά απο αυτή την ευκαιρία μόνο η λήθη και η απαξίωση υπάρχουν όπως μας είχε προγραμματίσει το ΤΕΕ.
Μην υποκύπτετε στις θελήσεις τρίτων που μοναδικό σκοπό έχουν να σας θάψουν.
Μην αφήνετε τους πολιτικούς να φτιάχνουν καρριέρα στην πλάτη σας.
Και προ πάντων μην απογοητεύεστε που δεν μπόρεσε η ΕΕΤΕΜ και ο κος Δημόπουλος να αντιπροσωπεύσουν επάξια την φωνή και την ψήφο σας τόσα χρόνια.
Ώρα να τους κάνουμε ένα σεμινάριο περί του διαπραγματεύεστε.
Και στην ΕΕΤΕΜ και στο κο Δημόπουλο και στο Υπουργείο και στο ΤΕΕ.
Ώρα τους είναι να χάσουν την μπάλα.
Αυτά τα ολίγα και ελπίζω να σας δώ στην συνάντηση του Σαββάτου.
Στόχος μας να μαζέψουμε 50.000 υπογραφές.
Συμμετέχουν όλοι οι απόφοιτοι και οι φοιτητές. Όλων των ειδικοτήτων.
Γιατί τριάντα χρόνια χωρίς ασφαλιστικά και επαγγελματικά δικαιώματα είναι πάρα πολλά για να μην φταίει κανένας.
Φταίνε όλοι και ήρθε η ώρα να πληρώσουν.
Ήρθε η ώρα όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, όπως αρέσκετε να λέι ο κος Στυλιανίδης (πολύ μου άρεσε αυτή η δήλωση και σκοπεύω να την κάνουμε πράξη σύντομα).
Γειά σας
Ένας αδούλωτος Μηχανικός
ΥΓ. Στην συνάντηση θα υπάρχει τετράδιο καταγραφής των στοιχείων αυτών που συμμετέχουν. Παρακαλώ όλοι να έχετε μαζί σας τις ταυτότητες.
Μπορούμε όμως να κάνουμε εκτίμηση της απόφασης του δικαστή και να αντιπαραβάλουμε το σκεπτικό του στα θέματα που μας απασχολούν.
Έτσι, θα πρέπει να έχετε υπ΄όψη σας, ότι οι δικαστικές αποφάσεις χωρίζονται σε δύο μέρη.
Πρώτο είναι το ειδικό μέρος όπου αναπτύσσεται η ιδιαιτερότητα του προβλήματος το οποίο καλείται να λύσει ο δικαστής χρησιμοποιόντας όλους τους εμπλεκόμενους νόμους και δεύτερο το γενικό μέρος όπου αναφέρεται στις βασικές αρχές δικαίου, την πηγή του δικαίου δηλαδή, η ικανοποίηση των οποίων οδηγούν εκ του ασφαλούς τους δικαστές στην απόφαση που κάθε φορά παίρνουν.
Αν αρχίσουμε με το ειδικό μέρος της εν λόγω απόφασης θα δούμε ότι στην ουσία πρόκειται για μια προσφυγή Μηχανικών ΤΕΙ οι οποίοι επιχείρησαν με την παρούσα τεχνική νομοθεσία, εμπλέκοντας το νομικό, το νόμιμο με το επιθυμητό και το λογικό, να μεταπηδήσουν απο το παρόν καθεστώς των ΤΕΙ σε αυτό των ΑΕΙ. Και βέβαια μπορεί όλα αυτά να ξεχυλίζουν απο την αδικία που υφιστάμεθα τόσα χρόνια αλλά με τίποτα δεν μπορούν να πείσουν τον δικαστή για το δίκαιο του αιτήματος τους. Και αυτό ακριβώς έγινε. Η προσφυγή τους απερρίφθει ακριβώς γιατί με όσα επικαλέσθηκαν δεν ήταν δυνατόν να σχηματίσουν μια ισχυρή νομική βάση. Με άλλα λόγια όταν οι δικαστές διάβασαν το αίτημα τους δεν τους γέμισε το μάτι για δίκαιο. Για τον λόγο αυτό είμαστε εδώ που είμαστε και όλοι μας διαβάζουμε την δυσμενή για τον κλάδο απόφαση αυτή έτσι όπως εκδόθηκε.
Πάμε τώρα στο ειδικό μέρος της δικής μας προσφυγής για να δούμε τι ζητάμε εμείς. Η περίπτωση μας λοιπόν έχει να κάνει με μία απόρριψη αίτησης των αποφοίτων Fachhochshule (FH) περί αναγνώρισης τους ως κατόχους πτυχίου ΑΕΙ απο το ΔΙΚΑΤΣΑ, την επιβεβαίωση της απόρριψης του ΔΙΚΑΤΣΑ απο το ΣτΕ, και μάλιστα δύο φορές παρακαλώ, όπως και την αναγνώριση του πτυχίου των Fachhochshule (FH) απο την αρμόδια Επιστημονική επιτροπή του ΙΤΕ σαν ισότιμο με αυτό των ΤΕΙ. Και όλα αυτά μεταξύ 1992 και 1993. Να τονίσω δε ότι απο το ιστορικό αυτό αποδεικνύεται ότι τα ΤΕΙ δεν είχαν καμμία ανάμιξη στην μέχρι τότε κατάσταση. Ότι παίχτηκε τότε παίχτηκε στο τρίγωνο Fachhochshule (FH)-ΔΙΚΑΤΣΑ-ΤΕΕ. Έτσι λοιπόν ερχόμαστε μέχρι το 2003, δέκα χρόνια μετά, με την απόφαση αυτή του ΙΤΕ εν ισχύ, και βρίσκουμε τους αποφοίτους Fachhochshule (FH) να είναι ήδη μέλη ΤΕΕ (με τα δικαιώματα των Διπλωματούχων αυτή την φορα), χωρίς να έχουν αποκτήσει κανένα άλλο πρόσθετο προσόν. Και τι εννοώ με αυτό; Ότι έγιναν μέλη ΤΕΕ χωρίς καμμία συμπληρωματική κρίση αλλά με εφαρμογή νόμου μόνο (το ΠΔ 165/2000), αποκτώντας όλα τα δικαιώματα του Διπλωματούχου Μηχανικού, που είναι ακριβώς τα ίδια τεκμήρια που το 1993 η αρμόδια Επιστημονική επιτροπή του ΙΤΕ έκρινε ότι τα πτυχία τους είναι ισοτιμία με αυτά των τότε Ανώτερων ΤΕΙ και ΚΑΤΕΕ (λόγω των νόμων 1404/1983 & 1865/1989). Και προσέξτε παρακαλώ, μετά απο Επιστημονική κρίση έγινε ότι έγινε στο ΙΤΕ. Όπως ακριβώς επικαλείται ότι πρέπει να γίνονται οι αξιολογήσεις το ΤΕΕ. Και εμείς συμφωνούμε ξέρετε με τον επίσημο σύμβουλο της πολιτείας. Τι δηλαδή κόντρα στην επιστήμη θα πάμε επιστήμονες άνθρωποι; Όχι βέβαια. Να σημειωθεί δε εδώ ότι ούτε την προστασία του δημοσίου συμφέροντος μπορεί να επικαλεσθεί κάποιος γιατί τότε θα έπρεπε να αποδείξει ότι έσφαλαν προσέξτε πόσοι. Το Γερμανικό Δημόσιο, το VDI, το ΙΤΕ, όλοι οι Υπουργοί Παιδείας απο το 1993, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το ΣτΕ. Ερχόμαστε λοιπόν το 2003 όπου ανακαλύπτοντας αυτήν την ξεχασμένη απόφαση του ΙΤΕ καταλήγουμε στο δικαστή του ΣτΕ επικαλούμενοι ότι η ενδιάμεση άρνηση του ΤΕΕ να μας δεχθεί σαν ισότιμους των αποφοίτων Fachhochshule (FH) μέλη του παραβιάζει την αρχή της ισότητας και αποτελεί αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση εις βάρος μας. Και κρατάμε ότι το ΙΤΕ είναι υπηρεσία του ΥΠΕΘ. Έτσι, επειδή όλοι οι Υπουργοί Παιδείας (και πέρασαν πολλοί ξέρετε απο το 1993 που εκδόθηκε) εφάρμοσαν την απόφαση του περί ισοτιμίας Fachhochshule (FH) με ΤΕΙ ανεπιφύλακτα για πέρα του ευλόγου χρόνου, ενώ είχαν το ιεραρχικό δικαίωμα να την καταργήσουν ή να την τροποποιήσουν και δε το έκαναν, μας την παρέδωσαν ολόφρεσκια και ζωντανή να ισχύει σήμερα σαν να μην έχει περάσσει ούτε μια μέρα απο τότε που μπήκε σε ισχύ. Αυτό είναι το αντικειμενικά ορθό ειδικό μέρος που πρέπει να κρίνει ο δικαστής.
Και πάμε τώρα στο γενικό μέρος. Το κομμάτι εκείνο των δικαστικών αποφάσεων που είναι ο μπούσουλας, ο οδηγός, το φωτεινο εκείνο αστέρι που οδηγεί τους δικαστές στο να εκδίδουν δίκαιες αποφάσεις. Έτσι λοιπόν σας παραπέμπω στο προηγούμενο άρθρο μου για να το ξαναδιαβάσετε άλλη μία φορά προσέχοντας τα έντονα αυτή την φορά γράμματα. Και διαβάζοντας το να θυμάστε ότι η απόφαση αυτή είναι αρνητική για τον κλάδο και την ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ. Πιστεύω ότι όλοι σας την διαβάσατε αλλά δεν προσέξατε την λεπτομέρεια.
Πηγαίνετε. Πηγαίνετε. Επιστρέφετε μετά το κενό που έβαλα για να βρείτε την συνέχεια του κειμένου εύκολα.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Είδατε κάτι που να έχει σχέση με την υπόθεση μας;
Νομίζω ότι ναι. Σίγουρα την ώρα που διαβάσατε είδατε ότι ο δικαστής αποφασίζει υπέρ της τωρινής υπόθεσης μας σε μια άλλη υπόθεση με άλλο επίδικο θέμα χωρίς καν να τον ρωτήσουμε. Αυτό και εάν είναι ετεροχρονισμός. Πρωτού ρωτήσουμε μας απαντά και μάλιστα θετικά. Έτσι εμείς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε την επίσημη απάντηση του στην υπόθεση μας όποτε αυτή εκδοθεί.
Τώρα πιστεύω να σας έχω πείσει ότι έχουμε μέλλον.
Καλό μέλλον. Είτε εδώ ή στην Ευρώπη.
Και μόνοι μας.
Νομίζω συνάδελφοι ότι ήρθε η ώρα να σηκώσουμε την μούρη μας απο την λάσπη που την έχουν χώσει ο ξεφτιλες οι πολιτικοί μας.Ήρθε η ώρα να αναπνεύσουμε και εμείς ελελυθερα. Χωρίς το δυσβάσταχτο βάρος της καταπίεσης στο στήθος.
Γιατι φίλοι διπλωματούχοι την ζωή που ζήσαμε μέχρι τώρα την ζήσαμε στο σκοτάδι.
Δουλεύαμε εν κρυπτώ ανασφάλιστοι και χωρίς δικαιώματα. Αγωνιούσαμε για το λάθος. Το λάθος ήταν το σαράκι που μας έτρωγε. Και για να μην το κάνουμε μόνο μία επιλογή είχαμε. Να γινόμαστε κάθε μέρα και καλύτεροι. Την στιγμή μάλιστα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τα κυνηγητά που οργανωμένα και μεθοδικά μας έκανε το ΤΕΕ. Για την ανύπαρκτη δε ΕΕΤΕΜ ούτε λόγος. Τα διαβάσατε τα σχόλια των συναδέλφων μου πως αντιμετώπιζε τις καταστάσεις. Κομματικά, αναβλητικά, ράθυμα και ανοργάνωτα.
Έτσι δεν μένει τώρα παρα να σας αναγνωρίσω την θετική πλευρά της κατάστασης απαξίωσης που έχετε επιβάλλει στην Ελληνική κοινωνία εναντίον μας.
Μας αναγκάσατε να γίνουμε πολύ καλοί.
Μας αναγκάσατε να σταθούμε στα πόδια μας.
Μας αναγκάσατε να αποκτήσουμε αυτοπεποίθεση.
Θα διαπιστώσετε άλλωστε την πραγματική ποιότητα μας με τα ίδια σας τα μάτια όταν αρχίσουμε να έχουμε απεριόριστα επαγγελματικά δικαιώματα σαν και εσάς.
Όχι όπως τώρα που μας βαράτε με δεμένα χέρια. Δηλαδή χωρίς δικαιώματα και χλευασμούς ότι πάντα οι βοηθοί θα είμαστε;
Καιρός μας είναι να βγάλουμε ότι καλό έχει μαζευτεί μέσα μας. Παραγωγικά.
Και κάτι τελευταίο για τους συναδέλφους μου.
Μην κοιτάτε ευχαριστημένοι τον υπολογιστή.
Κανουμε αίτηση στο ΤΕΕ τώρα και σε άρνηση του προσφεύγουμε, έστω και ομαδικά, στο ΣτΕ.
Μαζεύουμε υπογραφές για να κάνουμε τον υπουργό, τον κάθε υπουργό, να μετρήσει το πολιτικό ειδικό βάρος μας.
Βρίσκουμε τους παλαιούς συμφοιτητές μας και τους δείχνουμε αυτή την σελίδα.
Μαζευόμαστε και οργανώνουμε την ώρα που θα βγούμε δυναμικά στην κοινωνία.
Τώρα είναι η ώρα των ΤΕΙ.
Την περιμέναμε τριάντα τόσα χρόνια τώρα.
Μην την χάσετε.
Μετά απο αυτή την ευκαιρία μόνο η λήθη και η απαξίωση υπάρχουν όπως μας είχε προγραμματίσει το ΤΕΕ.
Μην υποκύπτετε στις θελήσεις τρίτων που μοναδικό σκοπό έχουν να σας θάψουν.
Μην αφήνετε τους πολιτικούς να φτιάχνουν καρριέρα στην πλάτη σας.
Και προ πάντων μην απογοητεύεστε που δεν μπόρεσε η ΕΕΤΕΜ και ο κος Δημόπουλος να αντιπροσωπεύσουν επάξια την φωνή και την ψήφο σας τόσα χρόνια.
Ώρα να τους κάνουμε ένα σεμινάριο περί του διαπραγματεύεστε.
Και στην ΕΕΤΕΜ και στο κο Δημόπουλο και στο Υπουργείο και στο ΤΕΕ.
Ώρα τους είναι να χάσουν την μπάλα.
Αυτά τα ολίγα και ελπίζω να σας δώ στην συνάντηση του Σαββάτου.
Στόχος μας να μαζέψουμε 50.000 υπογραφές.
Συμμετέχουν όλοι οι απόφοιτοι και οι φοιτητές. Όλων των ειδικοτήτων.
Γιατί τριάντα χρόνια χωρίς ασφαλιστικά και επαγγελματικά δικαιώματα είναι πάρα πολλά για να μην φταίει κανένας.
Φταίνε όλοι και ήρθε η ώρα να πληρώσουν.
Ήρθε η ώρα όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, όπως αρέσκετε να λέι ο κος Στυλιανίδης (πολύ μου άρεσε αυτή η δήλωση και σκοπεύω να την κάνουμε πράξη σύντομα).
Γειά σας
Ένας αδούλωτος Μηχανικός
ΥΓ. Στην συνάντηση θα υπάρχει τετράδιο καταγραφής των στοιχείων αυτών που συμμετέχουν. Παρακαλώ όλοι να έχετε μαζί σας τις ταυτότητες.
