«ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», 18/05/08, ένθετο «Ανάπτυξη», σελ. Β4. Η πολιτικής μας για εξασφάλιση διαπραγματευτικών ανταλλαγμάτων αρχίζει να δικαιώνεται.

Στο άρθρο του αυτό ο δημοσιογράφος κος Διον. Σταμπόγλης αναφέρει ότι είναι ζήτημα μηνών να ανοίξουν τα λεγόμενα κλειστά επαγγέλματα. Και σαν τέτοια, που είναι ενδιαφέροντος ΤΕΙ, αναφέρονται οι Αρχιτέκτονες, οι Γεωπόνοι, οι Μηχανικοί, οι Μηχανολόγοι, οι Ναυπηγοί, οι Οπτικοί, οι Οικονομολόγοι, οι Περιβαλλοντολόγοι, οι Πολεοδόμοι, οι Σχεδιαστές, οι Φυσικοθεραπευτές και οι Χημικοί.

Το σκεπτικό είναι απλό και βασίζεται στην σύμβαση προσχώρησης της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ.

Και εξηγεί ο δημοσιογράφος «Όταν σε λίγους μήνες θα έχει ολοκληρωθεί η κατάρτιση των σχεδίων νόμων που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, θα αντιληφθούμε ότι ένας Ιρλανδός, Πολωνός, Λιθουανός ή οποιοδήποτε άλλος πολίτης της ΕΕ θα μπορεί να ασκεί στην Ελλάδα οποιοδήποτε επάγγελμα με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις που το ασκεί και ο Έλληνας». Στην φάση αυτή ο κλάδος θα εξακολουθήσει να είναι όμηρος του ΤΕΕ. Οι μηχανικοί που θα έρθουν για δουλειά στην Ελλάδα θα είναι τόσο διπλωματούχοι όσο θέλει το ΤΕΕ.

Και συμπληρώνει ο δημοσιογράφος «Παράλληλα, ο Έλληνας θα μπορεί να ασκεί χωρίς εμπόδια το επάγγελμα του στην Ουγγαρία, στην Εσθονία ή στην Πορτογαλία υπό τις ίδιες προυποθέσεις που το ασκεί και ο Ούγγρος, ο Εσθονός ή ο Πορτογάλλος». Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα για τους Πανεπιστήμονες του ΤΕΕ. Και αυτό γιατί στην Γερμανία π.χ., όσοι απο εμάς επέλεξαν να γίνουν μέλη VDI, αναγνωριζόμαστε σαν Διπλωματούχοι Μηχανικοί με απεριόριστα επαγγελματικά δικαιώματα όπως και οι Γερμανοί συνάδελφοι μας που επέλεξαν για την εργασία τους την Ελλάδα.

Και επειδή και στην Γερμανία όλοι ίσοι έναντι των νόμων είναι, όπως και στην Ελλαδίτσα μας (δεν το γράφω χαϊδευτικά, προσδιορισμό διαφοράς μεταξύ του Γερμανικού μεγαλείου και Ελληνικής μιζέριας κάνω) τότε αρχίζουν τα ΤΕΙ και τα πτυχία τους, εκτός απο διπλώματα που έγιναν, να αποτελούν και πρόβλημα δημοκρατίας ενδο-ευρωπαϊκό.

Και αυτό γιατί μόνο στην Ελλάδα έχει συνδεθεί η ακαδημαϊκότητα με τα επαγγελματικά δικαιώματα και μάλιστα με τρόπο συντριπτικό εις βάρος μας.

Θαυμάστε ισότητες και αναλογίες που ισχύουν τριάντα χρόνια τώρα «στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία» σε αντιπαράθεση ετών σπουδών με τα επαγγελματικά δικαιώματα.

ΤΕΕ: πέντε=άπειρο,

ΤΕΙ: τέσσερα=μηδέν.

Μάλλον μετά τα γεννητούργια το βρέφος «Δημοκρατία» δόθηκε για παράνομη υιοθεσία στην οικογένεια ΤΕΕ (το θέμα αυτό θα το τεκμηριώσω σύντομα) και έτσι ο φυσικός του γονιός, ο Ελληνικός λαός, έχασε το μητρικό του δικαίωμα σε αυτό.

Και κάτι τελευταίο για τους απαισιόδοξους ή τους καθυστερημένους στην υποβολή αίτησης στο VDI.

Για αυτούς επεξηγεί αναλυτικά ο έγκριτος δημοσιογράφος «Με άλλα λόγια, όπως σήμερα κάποιος κάτοικος Πελοποννήσου μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του στη Στερεά Ελλάδα ή στην Ήπειρο, θα μπορεί και οποιοσδήποτε πολίτης της ΕΕ να ασκεί το επάγγελμα του σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος της ΕΕ. Βέβαια, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί «τοπικού χαρακτήρα» για ορισμένα επαγγέλματα (π.χ. δικηγόροι, συμβολαιογράφοι) αλλά και αυτοί θα καταργηθούν ως συνέπεια των καταργήσεων απο χώρα-μέλος σε άλλη χώρα-μέλος.» Πιστεύει κανένας από εσάς ότι όταν εμείς οι των ΤΕΙ πάμε για δουλεία στην Γερμανία, και μας δεχθούν όπως μας δέχονται σαν Διπλωματούχους, και μετά γυρίσουμε στην Ελλάδα μπορεί κάποιος, ο οποιοσδήποτε που λέει και ο δημοσιογράφος στο άρθρο του, να δώσει δίκιο στις επικλήσεις του ΤΕΕ ότι είμαστε περιορισμένης εμβέλειας Μηχανικοί μόνο για την Ελληνική επικράτεια;

Και όπως σας έχω ήδη γράψει πρώτα μπαίνει το πολιτικό θέμα και αμέσως μετά και το νομικό.

Να σας θυμίσω ότι βασικό άρθρο στην συνθήκη προσχώρησης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ είναι η ανεμπόδιστη κίνηση των εργαζομένων εντός των ορίων της Κοινότητας. Και εκεί δεν έχει ούτε μικρά γράμματα μα ούτε και προϋποθέσεις να φωτογραφίζουν τις επιθυμίες (= εντολές προς τους ντόπιους πολιτικούς) του ΤΕΕ.

Άρα καλά πάμε.

Όπως σας υποσχέθηκα. Οι αλλαγές στην ζωή σας θα αρχίσουν να συμβαίνουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Έχουμε δρόμο ακόμη αλλά καλά πάμε.

Για πρώτη φορά στα τριάντα χρόνια υπάρχει ελπίδα και στο χέρι μας είναι να την κάνουμε πραγματικότητα. Στο χέρι και στο μυαλό μας μόνο.

Για πρώτη φορά στα τριάντα χρόνια ο κλάδος αποκτά διαπραγματευτικά ανταλλάγματα.

Και έχουμε πολλούς λογαριασμούς να κλείσουμε.

Ειδικά με τους πολιτικούς.

Και εσείς θα το δείτε και ο κος Στυλιανίδης θα το αισθανθεί σύντομα.

Θα το αισθανθεί όπως και εμείς αισθανόμαστε τον τριαντάχρονο αποκλεισμό από την κοινωνική ζωή του τόπου.

Προς χάριν του κατασκευασμένου μεγαλείου των πολιτικών και του πλουτισμού των μελών ΤΕΕ εις βάρος μας.

Γειά σας. Ραντεβού στο άρθρο για το 3ο άλμα.

Ένας αδούλωτος Μηχανικός-Διπλ. (είπαμε Βαγγέλη μου ο νέος είναι ωραίος)