Ανοικτή επιστολή προς τον πρόεδρο του ΤΕΕ, κο Σπίρτζη, ενταύθα

Κύριε Πρόεδρε,

Θα ήθελα το σημερινό μου σημείωμα να ληφθεί σαν η απάντηση του κλάδου στην πρόταση του τεε που δημοσιεύσατε στο τεύχος 370/06-03-2013 και είναι αποθηκευμένο εδώ.

Ο λόγος που αναλαμβάνω να σας απαντήσω εγώ είναι η άρνηση του προέδρου της ΕΕΤΕΜ σε δική σας πρόσκληση για διάλογο που, σαν μέλη της, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Όπως άλλωστε μας βρήκε αντίθετους και η άρνηση που εισέπραξε ο κος Αλαβάνος από τον ίδιο πρόεδρο όταν κάλεσε πάλι την ΕΕΤΕΜ σε διάλογο κατά την οργάνωση της Υπηρεσίας Μελετών Ιδιωτικών Έργων το 2007.

Η δε διαμάχη μεταξύ μας λόγω έλλειψης διαλόγου που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας αποδεικνύει ότι η τότε αρνητική απάντηση μας ήταν λάθος.

Ένα λάθος που δεν πρέπει να αφήσουμε να επαναληφτεί σήμερα.

Βέβαια μπορεί η θέση μου να μην είναι θεσμική αλλά να είστε σίγουρος ότι θέσεις μου υιοθετούνται από την συντριπτική πλειοψηφία των μελών του κλάδου μας.

Ο κοινός αγώνας και η ταλαιπωρία που έχουμε περάσει από την κακομεταχείριση της πολιτείας μέχρι σήμερα, να είστε σίγουρος ότι μας  ατσαλώνει αλλά κυρίως μας ενώνει.

Κύρια αιτία που επιχειρώ σήμερα να επικοινωνήσω μαζί σας είναι η μετακίνηση του τεε από τις αδιάλλακτες θέσεις του παρελθόντος. Εάν δεν υπήρχε αυτό το ερέθισμα απλά θα είχα προσπεράσει την πρόταση σας σαν μια ακόμη στο σωρό.

Έτσι δεν μπορώ παρά να δεχτώ θετικά ότι η βάση συζήτησης του τεε αναγνωρίζει την βασική ιδιότητα του Μηχανικού που κατέχουμε μέχρι σήμερα, η οποία αν και μη αναγνωρισμένη από τα μέλη σας, ρίχνει στην λήθη του μέλλοντος τον προσβλητικό τίτλο του «Τεχνολόγου» που επιχειρήθηκε να μας προσαφθεί στο κοντινό παρελθόν.

Όπως σας είχα ήδη πει σε πρόσφατη δημοσίευση μου (εδώ) ο κλάδος δεν έχει μέλη που αισθάνονται σαν πολίτες Β’ κατηγορίας και ούτε πρόκειται να δεχθεί τέτοια μεταχείριση.

Με απλά Ελληνικά δηλαδή οι Μηχανικοί Τ.Ε. απαιτούν να έχουν την ίδια μεταχείριση που επιφυλάσσει τόσο ο νομοθέτης όσο και η πολιτεία στους συμπολίτες μας που είτε έχουν αποφοιτήσει από κολλέγιο ίδιας διάρκειας σπουδών, είτε έχουν κριθεί τα πτυχία της αλλοδαπής που έχουν προσκομίσει στο τεε σαν ισότιμα με αυτά των ΤΕΙ που κατέχουμε.

Με άλλα λόγια, και για να δούμε το πως όλα αυτά δένουν με την πρόταση σας ας τα αντιπαραβάλουμε προκειμένου να οριοθετήσουμε την διαφωνία μας, πάντα βέβαια όσον αφορά την εξέλιξη των αποφοίτων ΤΕΙ: 

Καταρχήν δεν υπάρχουν επαγγελματικά δικαιώματα σήμερα για τους αποφοίτους των ΤΕΙ (βλέπε και ΣτΕ 4917/12 και 2544/13). 

Κατά δεύτερον στην εναλλακτική σας την Α’ προτείνεται να γίνεται η εγγραφή των πτυχιούχων ΤΕΙ, ως Διπλωματούχων Μηχανικών με περιορισμένο εύρος ως προς τη βασική ειδικότητα Διπλωματούχου Μηχανικού, χωρίς όμως να αναφέρετε ότι αυτό θα γίνεται από κτήσεως πτυχίου, κάτι που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση από τη δική μας πλευρά. Άλλωστε η ιδιότητα του Μηχανικού που αποκτήθηκε κατά την αποφοίτηση του καθενός από εμάς θα μας φέρει μέσα στο τεε σήμερα και όχι κάτι άλλο. Δίκαιο λοιπόν να αναγνωριστεί η περίοδος κατοχής του πτυχίου μας με τον τίτλο που θα μας δώσει τα επαγγελματικά δικαιώματα που ποτέ δεν είχαμε.

Επίσης στην εναλλακτική σας την Β’ προτείνεται οι Μηχανικοί Τ.Ε να εξελίσσονται εν συνεχεία ως Διπλωματούχοι Μηχανικοί σε πλήρη εξομοίωση με τη βασική ειδικότητα Διπλωματούχου Μηχανικού, χωρίς όμως πάλι να αναφέρετε με σαφήνεια ότι γι’ αυτό θα ληφθούν υπόψη οι τυχόν μεταπτυχιακές σπουδές στην ειδικότητα κάτι που αποτελεί πάλι απαραίτητη προϋπόθεση για εμάς. Δηλαδή δεν μπορεί ένας Μηχανικός ΤΕ με 4+1 έτη σπουδών να μην εγγράφεται ως Διπλωματούχος στη βασική ειδικότητα.

Είναι προφανές επίσης ότι δεν μπορούμε να συζητήσουμε ανεδαφικές και αντιεπιστημονικές προτάσεις περί επιπρόσθετων προγραμμάτων σπουδών για ένταξη πτυχιούχων ΤΕΙ στην εναλλακτική σας Α’ κάτι που αποτελεί υποβάθμιση των πτυχίων που κατέχουμε και κόκκινη γραμμή για εμάς. Άλλωστε για τις ισοτιμίες και την αξία των πτυχίων των σχολών μας το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο είναι εκτός από υπεραρκετό και νόμιμο. Άρα αντικειμενικό. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος η νομοθεσία χρόνων να τεθεί υπό την κρίση οποιαδήποτε επιτροπής του τεε, έστω και επιστημονικής, προκειμένου να επαναπροσδιοριστεί η θέση και η αξία των πτυχίων μας με υποκειμενικούς κανόνες.

  

Για να το κάνω ποιο λιανά, είμαι σίγουρος ότι εάν ρωτήσετε τον νομικό σας σύμβουλο θα σας πει ότι με την έκδοση των πτυχίων μας δημιουργήθηκε δίκαιο το οποίο δεν χάνετε ακόμη και με αλλαγή του νόμου. Έτσι λοιπόν, υποθέτοντας ότι ακόμη και εάν συμφωνήσουμε όλοι μας να κριθούν τα πτυχία μας από μια επιστημονική επιτροπή του τεε εκτός ενός, αυτός ο ένας θα δικαιωθεί από τα δικαστήρια εάν δεν του αρέσει η κρίση της επιτροπής. Εδώ πάει το «ανεδαφικό» και το «αντιεπιστημονική» που ανέφερα προηγούμενα και όχι στην πληρότητα γνώσεων των μελών σας που είναι αδιαμφισβήτητη.

Επίσης αυτό που επιπρόσθετα αφήνει απέξω η πρόταση σας όσο αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι ο τρόπος  αναγνώρισης της επαγγελματικής εμπειρίας. Μην ξεχνάτε ότι έχετε να κάνετε με επαγγελματίες που μπορεί και να έχουν αποφοιτήσει εδώ και 30 χρόνια (ζωή να έχουν) και θα είναι πολύ δύσκολο, εάν όχι αδύνατον, ειδικά με οικογένεια και υποχρεώσεις, να τα αφήσουν όλα σύξυλα σε καιρούς μνημονίων και να τρέχουν αντί για το μεροκάματο σε αίθουσες διδασκαλίας και εξετάσεων.

Νομίζω πως κάπως έτσι σκέφτηκαν και οι Ευρωδικαστές που δικαίωσαν τον συνάδελφο Γιανκούλη στην απόφαση  C-425/09, στην οποία με άλλα λόγια από το παραπάνω σκεπτικό μου ο ευρωπαίος δικαστής αναγνωρίζει σαν νόμιμο ότι η «Εθνική αρχή ..... να λαμβάνει υπόψη, προβλέποντας ενδεχομένως μέτρα αναπληρώσεως προς κάλυψη των ουσιωδών διαφορών μεταξύ της εκπαιδεύσεως του αιτούντος και της εκπαιδεύσεως ....., κάθε είδους πείρα που είναι ικανή να καλύψει, πλήρως ή μερικώς, τις εν λόγω διαφορές.».  Σε αντίθετη περίπτωση θα μας ανάψει το κόκκινο λαμπάκι προειδοποίησης για διακρίσεις που πιστεύω ότι είναι ευκόλως κατανοητό και από την δική σας την πλευρά.

Έτσι λοιπόν, πάντα σεβόμενοι την Συνταγματική αρχή τη Ισότητας, όπως σας προανέφερα άλλωστε δεν μπορούμε να  δεχτούμε να μας μεταχειρίζονται σαν πολίτες β’ κατηγορίας, είμαστε της άποψης ότι όσον αφορά την επαγγελματική εμπειρία αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη καταρχήν για όλους σύμφωνα με τις επιταγές του Ευρωπαίου δικαστή, και νομίζω ότι θα μπορούσαμε να δεχτούμε να αποτελεί κριτήριο για την αναβάθμιση μας από την κατηγορία Α' στην κατηγορία Β' της πρότασης σας, μιλώντας πάντα για πτυχιούχους ΤΕΙ χωρίς μεταπτυχιακές σπουδές αλλά με μεγάλη και σοβαρή επαγγελματική εμπειρία. Άλλωστε όπως σας τα έλεγα και τότε, όποιος δεν διαθέτει εμπειρία μπορεί να χρειαστεί να περάσει την δοκιμασία της εξέτασης όπως ακριβώς επιβάλλεται να κάνουν και οι απόφοιτοι κολλεγίων που δεν έχουν εμπειρία.  Δεν νομίζω άλλωστε να υπάρχει κάποιος λόγος του να μεταχειριστεί η πολιτεία διαφορετικά εμάς και διαφορετικά τους απόφοιτους των κολλεγίων όταν μιλάμε για το ίδιο πράγμα, την εγγραφή στο τεε.

Και μην νομίσετε ότι προσπαθώ να αποφύγω την εξέταση που είναι το μικρό ψάρι στην περίπτωση μας. Αυτό που προσπαθώ να αποφύγω είναι το αίσθημα μιας ακόμη αδικίας πάνω στους κατόχους πτυχίου ΤΕΙ μετά από 30 χρόνια παντελούς έλλειψης δικαιωμάτων και απηνούς δίωξης που θα δυναμιτίσει μια καλή προσπάθεια.

Εάν συμβεί να ξέρετε ότι τώρα πια η κατάσταση δεν θα είναι αναστρέψιμη. Το μνημόνιο και η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας θα φέρουν εκρηκτικές καταστάσεις στον κλάδο.

Επίσης η πρόταση σας αν και αναφέρεται στα επαγγελματικά δικαιώματα δεν περιέχει καμία αναφορά για την ασφαλιστική διευθέτηση μας η οποία επίσης εκκρεμεί πάνω από 30 χρόνια. Περιμέναμε παρά πολύ για τα επαγγελματικά δικαιώματα και δεν έχουμε άλλον τόσο χρόνο για να τα βρούμε και να τα συμφωνήσουμε για το ασφαλιστικό.

Τώρα είναι ώρα που θα κλείσει και αυτό.  Στα ΤΕΙ μας δίδαξαν ότι οι Μηχανικοί πρέπει να παράγουν ολιστικές λύσεις πόσο μάλλον φαντάζομαι στα Πολυτεχνεία.

Σε αυτό το πλαίσιο επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι κάποια στιγμή το 1979 η πολιτεία και η τότε διοίκηση του τεε τακτοποίησαν ασφαλιστικά τους τότε ανασφάλιστους Υπομηχανικούς με την έκδοση του Ν. 915/1979, κατάσταση που υπάρχει ήδη στον κλάδο των Μηχανικών Τ.Ε. αφού αγνοήθηκαν τότε. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο το επιτρέπει χωρίς καμία άλλη προσθήκη και μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Θα ήθελα λοιπόν να συμπεριληφθεί και αυτή η εκκρεμότητα στην πρόταση σας με άμεση και ρητή αναφορά ώστε να μπορέσει ο τόπος, σε συνθήκες κρίσης, να κλείσει τα παλιά τεφτέρια και τους λογαριασμούς που τον χρεοκόπησαν και να τραβήξει ενωμένος εμπρός.

Στο χέρι σας είναι κύριε πρόεδρε να διαλέξετε το φωτεινό μέλλον ή την μαυρίλα του παρελθόντος.

Στο πρώτο θα υπάρξει φυγή προς τα εμπρός ενώ στο δεύτερο παρακμή και μιζέρια που εμείς των ΤΕΙ την γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Δεν είναι ανάγκη να την γνωρίσετε και εσείς.

Σε αναμονή της απάντησης σας.

Το email: anotata_tei@yahoo.gr στην διάθεση σας να δημοσιεύσει τις σκέψεις σας.

Γεια σας,

Ένας αδούλωτος Μηχανικός 

Σημαντικό ιστορικό σημείωμα: Σήμερα κύριε πρόεδρε η κρίση μας γονατίζει όλους. Ομόνοια και αγώνα χρειάζεται ο τόπος. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να ξεκολλήσουμε. Θα σας πρότεινα να δείτε τι έκανε ο Βενιζέλος. Μοίρασε την γη στους κολλήγους και μετά πήγε και διπλασίασε την Ελλάδα. Και αυτό το έκανε γιατί πίστευε ότι δούλοι δεν μπορούν να ελευθερώσουν δούλους. Ακριβώς αυτό ισχύει και σήμερα. Μπατίρηδες και χρεωκοπημένοι που σκυλοτρώγονται μεταξύ τους δεν μπορούν να κατακτήσουν τις αγορές της αλλοδαπής που είναι πλουσιότερες ημών. Ειδικά όταν δεν είναι ενωμένοι. Στο χέρι σας λοιπόν και το μαχαίρι και το πεπόνι. Σήμερα έχετε να διαλέξετε το ρόλο σας. Είστε ηγέτης ή απλά πρόεδρος;